Historia parafii w latach 1945 - 2000

        Od 16.XI.1945 – 31.VIII.1946 parafią Chojnica – Morasko zawiaduje proboszcz z Naramowic, ks. Marian Kwiatkowski.

Suchy Las (największa spośród okolicznych miejscowości) miał ambicję posiadania własnego kościoła. Pragnieniom tym wyszedł na przeciw nowy, młody proboszcz, ks. Tadeusz Myszczyński, od którego postaci promieniowała charyzma świętości. Dzięki jego staraniom udało się zorganizować w Suchym Lesie grupę osób, która odkupiła od władz wojskowych w Biedrusku drewniany barak. Został on starannie rozebrany i „szarwarkiem” przewieziony do Suchego Lasu. Po 2 latach stanął na podmurówce i został poświęcony (5.IX.1948 r.) jako kaplica p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przy kaplicy, w dalszej części baraku, urządzono przedszkole zamienione później na mieszkanie dla księdza i salkę katechetyczną. Obok kaplicy postawiono kostnicę i dzwonnicę. Poświęcenia dokonał ks. bp Franciszek Jedwabski: 20.X.1948 r. kaplicę erygowano i otrzymała ona charakter kościoła sukursalnego p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przy kościele działały następujące organizacje: Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej i Żeńskiej, Krucjata Eucharystyczna, Chór Kościelny i Caritas. Ksiądz Myszczyński wprowadził też zwyczaj, aby w dzień Bożego Ciała procesja jednego roku szła ze Suchego Lasu do Moraska, a w następnym z Moraska do Suchego Lasu, do którego w 1952 r. się przeprowadził. Jego następcą był ks. Tadeusz Szkarłat – postanowił on zamienić barak w kaplicę z prawdziwego zdarzenia. Wnętrze nie wyglądało zachęcająco – drewniany sufit z wielkich płyt spoczywał na 2 rzędach drewnianych słupów, do siedzenia ławy bez oparcia w ilości niewystarczającej, dodatkowo półmrok – Suchy Las nie był jeszcze zelektryfikowany. Wszystkie zebrane przez księdza pieniądze przeznaczone były na zakup potrzebnych do przebudowy sufitu materiałów, a sam proboszcz w roboczym ubraniu mozolnie zbijał i sklejał estetyczne kasetony ozdobione symbolami eucharystycznymi, ufundowanymi przez parafian. Drewniane słupy zastąpione zostały solidnymi filarami z cegły a więźba sufitu wzmocniona stalowymi dźwigarami. W boczne nawy wkomponowane zostały ołtarze, co wiązało się z koniecznością przebudowania prostych ścian na wklęsłe. Obraz z ołtarza głównego (na którym Pan Jezus miał bardzo surową twarz) zastąpiony został innym – w ramach.

W połowie lat 50-tych miejscowość zaczęto elektryfikować a ksiądz zadbał również o oświetlenie kaplicy (we wszystkich pracach murarskich pomagał śp. Andrzej Olszewski a nadzór nad pracami elektryfikacyjnymi sprawował śp. Stanisław Kłysz). Ławy bez oparcia zostały usunięte - w ich miejsce pojawiły się ławki wzięte z kościoła Św. Trójcy w Morasku, przeniesione tymczasowo również do nowego kościoła. Ponieważ zimy były mroźne proboszcz kazał wykuć przewód kominowy w bocznym filarze i zakupił żelazny piec węglowy, w którym palił każdej niedzieli; aby zmienić wygląd betonowej posadzki w kaplicy za zaoszczędzone pieniądze kupował ceramiczne płytki i gromadził je na zapleczu. W tym czasie wykopał też pod częścią mieszkalną małą piwnicę i zainstalował (działające z przerwami z powodu zalewania przez wodę) centralne ogrzewanie.

Lata, w których przyszło pracować w naszej parafii ks. T. Szkarłatowi nie były łatwe. Nigdy wcześniej w historii Polski władze nie zwalczały tak bezwzględnie Kościoła, jak w okresie stalinowskim - cała nienawiść skierowana została przeciwko księżom. Od 1948 r. władze PRL przystąpiły do stopniowego wypierania religii ze szkół, najpierw zabroniono zatrudniania w szkołach, w charakterze katechetów, osób duchownych i zakonnych, później rozpoczęły się szykany także wobec nauczycieli, którzy przejęli naukę religii po zwolnionych księżach. W końcu religia została usunięta ze szkoły a na ks. proboszcza spadł obowiązek zorganizowania katechezy poza nią. Powstały 3 takie punkty: w Suchym Lesie przy kaplicy, w Morasku – w domu Sióstr Misjonarek oraz w Radojewie - w prywatnym mieszkaniu. Ksiądz nie zarejestrował tych punktów, nie złożył też ślubu lojalności wobec Państwa, za co grożono mu procesem politycznym i utrudniano duszpasterską pracę. Zabroniono między innymi przejścia procesji ul. Obornicką. Pierwotna trasa (ul. Bogusławskiego, Rolna, Młodzieżowa, Obornicka i znów Bogusławskiego do kaplicy) musiała ulec zmianie – ul. Bogusławskiego, Rolną, do Ośrodka Zdrowia i powrót tę samą drogą. Z czasem władze zgadzały się tylko na jedną procesję – tę w Morasku i dopiero twarda interwencja prezesa Gminnego Koła ZBOWiD, śp. Stanisława Zwolenkiewicza (ubranego w powstańczy mundur), przynosiła rezultat w postaci pisemnego zezwolenia na zorganizowanie procesji także w Suchym Lesie. Podobne problemy związane były z budową ołtarzy – w najgorszych latach ustawiane były na kilkanaście minut przed nadejściem procesji a później natychmiast rozbierane. Mimo różnych szykan stosowanych wobec uczestników procesji Bożego Ciała (nauczycielom groziło zwolnienie z pracy) parafianie masowo szli za swoim duszpasterzem śpiewając eucharystyczne pieśni. Właśnie wtedy proboszcz - w obawie przed zakazem udzielania I Komunii Św. i zamknięciem kościołów - zaczął przygotowywać do przyjęcia tego sakramentu dzieci 6-letnie. Aby przyciągnąć do kościoła jak największą liczbę parafian, oprócz odprawiania Mszy Św. i nabożeństw, zaczął wystawiać w kaplicy przedstawienia o tematyce religijnej a z młodzieżą spotykał się na grze w siatkówkę. Proboszcz był nieustępliwy w walce o prawo do wyznawania wiary, a swoją nieustępliwą postawą wobec władz cywilnych przysparzał sporo kłopotu przełożonym, tj. Generałowi Zakonu ks. Ignacemu Posadzemu, często nachodzonego przez UB. W sierpniu 1962 r. na parafian spadła wiadomość, że na żądanie władz państwowych ksiądz Szkarłat musi opuścić parafię. Zorganizowano zbiórkę pieniędzy (wszystkie oszczędności ksiądz przeznaczał na potrzeby parafii) i z żalem go pożegnano. Ksiądz T. Szkarłat zmarł 17.II.1990 r. i pochowany został w kwaterze Księży Chrystusowców w Ziębicach.

Jego następcami byli kolejno: ks. Benedykt Mikołajewski (1963-64), ks. Franciszek Szczykutowicz (1964-66), ks. Mieczysław Szwej (1966-69), Ks. Stanisław Grabowski (1969-77), ks. Zygmunt Klonecki (1977-1980), który rozpoczął prace związane z budową nowego kościoła w Suchym Lesie oraz ks. Michał Kamiński (1980-1983) kontynuujący to dzieło - ostatni chrystusowiec zawiadujący naszą parafią.

1977 - 12-13.VIII. Suchy Las nawiedza kopia Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Całą uroczystość organizują księża Chrystusowcy: Stanisław Grabowski i Michał Kamiński. Na pożegnanie obrazu w dniu 13 sierpnia Mszę Świętą odprawia ks. bp Tadeusz Etter. 

Z dniem 18.VI.1983 r. parafia Chojnica-Morasko przeszła pod zarząd Kurii Metropolitalnej w Poznaniu; pierwszym proboszczem diecezjalnym został ks. Marian Kasprzycki, a nowym wikariuszem ks. Marek Szukalski.

1983 - Ks. Marek Szukalski zgromadził młodzież z parafii tworząc grupę modlitewną (Ruch Światło-Życie) a podczas wakacji organizował wyjazdowe rekolekcje dla młodzieży.

1986 - 9.II. Ksiądz proboszcz Marian Kasprzycki podał do wiadomości, że z Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu otrzymał zgodę na budowę kościoła w Suchym Lesie.

1987 - 30.VI. Wikariuszem przestał być ks. Marek Szukalski (decyzją Księdza Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego Jerzego Stroby przeniesiony został na stanowisko wikariusza do parafii św. Michała Archanioła w Poznaniu).

1987 - 01.VII. Nowym wikariuszem został ks. Piotr Piec, który rozpowszechnił w naszej parafii kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

1988 - IV. Pracę rozpoczął Zespół Synodalny, połączony z zespołem w Kiekrzu.

1988 - 11.VI. W kościele w Suchym Lesie obchodził jubileusz 50-lecia kapłaństwa chrystusowiec, ks. Stanisław Grabowski, przez wiele lat związany z kościołem w Suchym Lesie.

1988 - 03.XII. Ksiądz Arcybiskup Metropolita Poznański Jerzy Stroba udzielił w Suchym Lesie Sakramentu Bierzmowania.

1989 - 07.IV. Proboszcz ks. Marian Kasprzycki wspólnie z geodetami wytyczył teren pod budowę nowego kościoła w Suchym Lesie.

1989 - 08.IV. Rozpoczęto wykopy pod fundamenty nowego kościoła.

1990 - 14-22.VI. Odbył się parafialny Kongres Eucharystyczny wraz z rekolekcjami. Na zakończenie Kongresu odbyła się procesja ze Suchego Lasu do Moraska (i tak, po latach, przywrócono dawny zwyczaj odbywania procesji w Boże Ciało na przemian - raz ze Suchego Lasu do Moraska, a w roku następnym z Moraska do Suchego Lasu).

1990 - 30.VI. Proboszcz ks. Marian Kasprzycki został przeniesiony do Wyszanowa.

1990 - 01.VII. Nowym proboszczem został ks. Janusz Śmiśniewicz, kontynuujący prace budowlane.

1991 - 10-15.VIII. Grupa młodzieży z naszej parafii, działająca w Ruchu Światło – Życie uczestniczyła w VI Światowym Dniu Młodzieży w Częstochowie. Była tam również młodzież z Łotwy, która wcześniej uczestniczyła wraz z młodzieżą sucholeską w rekolekcjach (Górki Kampinoskie).

1992 - 30.VI. Wikariuszem przestał być ks. Piotr Piec.

1992 - 01.VII. Nowym wikariuszem został ks. Paweł Kamza, zaopiekował się on grupą ministrantów.

1994 - 01.VII. Wikariuszem przestał być ks. Paweł Kamza. Równocześnie nowym wikariuszem został ks. Wojciech Kaźmierczak.

1994 - 28.IX. Pracę rozpoczął Zespół Synodalny - samodzielny dla Suchego Lasu.

1995 - 11.I. Proboszczem przestał być ks. Janusz Śmiśniewicz, został nim ks. Andrzej Niwczyk, kontynuujący prace przy budowie nowego kościoła.

1995 - 09.IV. W Niedzielę Palmową Ks. Proboszcz dokonał poświęcenia palm przy głównym wejściu do nowobudowanego kościoła w Suchym Lesie.

1995 - 20.IV. Zebranie Grupy Inicjatywnej Komitetu Budowy Kościoła w Suchym Lesie.

1995 - 24.IV. Pierwsze zebranie Komitetu Budowy Kościoła w Suchym Lesie.

1995 - 15.VI. Zakończenie Procesji Bożego Ciała w budującym się jeszcze kościele Mszą Świętą dziękczynną.

1995 - 29.X. Poświęcenie nowego krzyża na cmentarzu w Chojnicy.

1995 - 02-03.XII. Ks. biskup Zdzisław Fortuniak przeprowadził wizytację kanoniczną parafii Chojnica – Morasko.

1996 - 11.VI. Przez Suchy Las - ulicą Obornicką z Poznania do Obornik Wlkp.- wieziono Figurę Matki Bożej Fatimskiej. Samochód z figurą tonącą w kwiatach zatrzymał się przy grupie Matek Różańcowych, członkiń Koła Gospodyń Wiejskich i innych mieszkańcach Suchego Lasu. Maryję powitano pieśnią i kwiatami, wiwatując chusteczkami. Po otwarciu samochodu ze wzruszeniem odmówiono modlitwę.

1997 - 24.V. Z rąk Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego Juliusza Paetza święcenia kapłańskie otrzymał Marek Dudek z Moraska. Należy on do Zgromadzenia Księży Filipinów w Gostyniu.

1997 - 25.V. Neoprezbiter ks. Marek Dudek odprawił Mszę Świętą Prymicyjną w Morasku.

1997 - 31.V. Neoprezbiter ks. Marek Dudek odprawił w sucholeskim kościele Mszę Świętą Sekundycyjną.

1997 - 06.VIII. Udział pielgrzymko-wycieczki ze Suchego Lasu w audiencji generalnej w Auli Pawła VI na Watykanie (podczas powitania pielgrzymów Ojciec Św. wymienia Suchy Las).

1998 - 25.VIII. Ksiądz Arcybiskup Metropolita Poznański Juliusz Paetz powołał z dniem 25 sierpnia 1998r. ks. Wojciecha Kaźmierczaka na stanowisko wikariusza w Parafii pw. NMP Matki Odkupiciela w Poznaniu na Osiedlu Władysława Jagiełły. Nowym wikariuszem w Parafii Chojnica – Morasko został mianowany ksiądz Tadeusz Murawski, pracujący dotychczas w Parafii pw. Św. Kazimierza w Lesznie.

1999 - 18.V. O godzinie 17.00 na nowym kościele w Suchym Lesie zamontowano duży krzyż.

1999 - 27.V. W godzinach popołudniowych na kaplicy kościoła w Suchym Lesie zamontowano mniejszy krzyż.

1999 - 03.VI. W nowym - nie dokończonym jeszcze kościele w Suchym Lecie Mszą Świętą dziękczynną zakończyła się Procesja Bożego Ciała, ( z Moraska do Suchego Lasu). Od Moraska do połowy trasy procesja szła w strugach deszczu.

1999 - 27.VI. Podczas Mszy Świętej o godzinie 11.45 w sucholeskim kościele serdeczną modlitwą otoczono czcigodnego zakrystianina – Pana Władysława Marczaka. Okazją ku temu był dzień Jego Imienin oraz podziękowanie za 30 lat posługiwania w kościele.

1999 - 04.VII. W moraskim kościele złożono uroczyste dziękczynienie Bogu za 40 lat istnienia Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej. Dziękczynnej Eucharystii przewodniczył Jego Ekscelencja Arcybiskup Metropolita Poznański Juliusz Peatz.

1999 - 12.IX. Ukazał się pierwszy numer parafialnego pisma dla dzieci pt.: „Osiołek” (red. ks. wikariusz Tadeusz Murawski).

1999 - 2-10.X. Misje Parafialne przed Wielkim Jubileuszem Roku 2000 prowadzone przez Misjonarzy Filipinów z Gostynia: ks. Adama Adamskiego i ks. Stanisława Gawlickiego.

1999 - 24.XII. O godzinie 2200 odprawiona została po raz pierwszy w nie wykończonym kościele Pasterka.

1999 - 25.XII. Ukazał się pierwszy informator Parafii Chojnica – Morasko – Suchy Las pt.: „W Duchu i Mocy” (red. ks. Tadeusza Murawski).

1999 - 31.XII. W nocy z piątku na sobotę (Nowy Rok) o godz. 2400 odbyła się w nowym kościele Msza Święta Dziękczynna – z podziękowaniem za otrzymane w mijającym roku łaski i z zawierzeniem całej Parafii Bożej Opatrzności.

2000 - 01-02.I. Msze Święte odprawiane są w nowym kościele.

2000 - 18.I. Dotychczasowy Parafialny Zespół Charytatywny przekształcił się w Parafialny Zespół Caritas.

2000 - 16.IV. Poświęcenie palm przy wejściu do nowego kościoła.

2000 - 22.IV. Po raz pierwszy w nowym kościele odbyła się Liturgia Wigilii Paschalnej (procesja rezurekcyjna okrążyła stary kościół), od tego dnia nowy kościół jest czynny.

2000 - 22.VI. W Święto Bożego Ciała na terenie Parafii – zamiast dotychczasowej procesji ze Suchego Lasu do Moraska lub z Morska do Suchego Lasu odbyły się dwie procesje, jedna w Suchym Lesie i druga w Morasku.

2000 - 24-30.VI. Renowacja Misji Parafialnych w Roku Świętym 2000.

2000 - 26.VI. Poświęcenie na Osiedlu Grzybowym (Jelonek) kapliczki Matki Bożej Fatimskiej.

2000 - VII. Parafię odwiedził Misjonarz z Brazylii ks. Piotr Andrzejewski.

2000 - 15-20.VIII. Grupa młodzieży (14 osób) z parafii uczestniczyła, pod opieką ks. Tadeusza Murawskiego, w XV Światowych Dniach Młodych.

2000 - 22.XI. Pierwsze spotkanie osób chętnych do stworzenia chóru kościelnego –w patronalnym dniu św. Cecylii.

2000 - 07.XII. Proboszcz Parafii Chojnica – Morasko – Suchy Las, ks. Andrzej Niwczyk, został mianowany przez Arcybiskupa Metropolitę Poznańskiego Juliusza Paetza, Kanonikiem Honorowym Kapituły Kolegiackiej w Poznaniu.

2000 - 26.XII. W drugie Święto Bożego Narodzenia podczas Mszy Św. o godz. 1145 po raz pierwszy zaśpiewał chór, prowadzony przez p. dyrygent Lucynę Gawecką – nauczyciela Szkoły Muzycznej w Poznaniu.