 |
|
|
|
|
Sakrament Namaszczenia ChorychWarto wiedzieć W związku z rozpowszechnionym błędnym przekonaniem, iż sakrament namaszczenia chorych jest "ostatnim namaszczeniem", sakramentem dla umierających przytaczam tekst formuły tego sakramentu. Cóż bardziej niż ona ukaże cel i skutki tego sakramentu wiodące ku życiu i zdrowiu. Oczywiście: namaszczenie chorych jest sakramentem dla chorych poważnie (na przeziębienie bierzemy witaminę C i wapno a nie namaszczenie chorych), przy długotrwałym cierpieniu (także przy trudnościach związanych z wiekiem podeszłym), w obliczu poważniejszych operacji (często niezbyt skomplikowane operacje zyskują na powadze w wyniku niebezpieczeństw związanych z narkozą). Sakrament chorych służy umocnieniu duchowemu, psychicznemu a często też fizycznemu osób obciążonych sytuacją choroby: niepewnością, osamotnieniem w intymnej sytuacji choroby i cierpienia, bólem fizycznym, rozłąką z najbliższymi, koniecznością ryzykownej interwencji medycznej. Duch Święty przychodzi niosąc głęboki Pokój, pogodzenie się z cierpieniem, akceptację krzyża, pomaga w chrześcijańskiej dojrzałości spojrzeć na nową sytuację. Jeden spośród siedmiu sakramentów - sakrament namaszczenia chorych - przewidziany jest dla ciężko chorych. Formuła sakramentu namaszczenia chorych: Chory lub ktoś z jego otoczenia wzywa kapłana, zwłaszcza, gdy choroba zagraża życiu lub gdy siły chorego, np. z powodu jego wieku, bardzo opadły. Kapłan modli się wraz z domownikami za chorego. Namaszcza jego czoło i ręce olejem świętym, wypowiadając przy tym słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen”. Chory, który nie stracił przytomności, powinien też przyjąć sakrament pokuty i Komunię świętą (Wiatyk). Namaszczenie może być powtarzane przy każdym nawrocie ciężkiej choroby. Podstawowe informacje o sakramencie namaszczenia chorych:
W liście św. Jakuba czytamy: "Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5, 14-15).
Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości.
Sakrament chorych chrześcijanin może przyjmować ile razy zostaje dotknięty ciężką chorobą; również wtedy, gdy nastąpiło nasilenie choroby.
Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego.
Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:
Poniżej również fragmenty Katechizmu Kościoła katolickiego dotyczące Sakramentu Chorych.
Artykuł piąty NAMASZCZENIE CHORYCH
1499 "Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu".
I. Podstawy tego sakramentu w ekonomii zbawienia
Choroba w życiu ludzkim
1500 Choroba i cierpienie zawsze należały do najpoważniejszych problemów, poddających próbie życie ludzkie. Człowiek doświadcza w chorobie swojej niemocy, ograniczeń i skończoności. Każda choroba może łączyć się z przewidywaniem śmierci.
1501 Choroba może prowadzić do niepokoju, do zamknięcia się w sobie, czasem nawet do rozpaczy i buntu przeciw Bogu, ale może także być drogą do większej dojrzałości, może pomóc lepiej rozeznać w swoim życiu to, co nieistotne, aby zwrócić się ku temu, co istotne. Bardzo często choroba pobudza do szukania Boga i powrotu do Niego.
W artykule wykorzystano materiały z czasopism katolickich Opracował Pielgrzym |